کروم پیکولینات شکلی از کروم معدنی است که در مکمل‌ها یافت می‌شود.بسیاری از این محصولات مدعی بهبود متابولیسم مواد مغذی و کاهش وزن هستند. با این حال، بسیاری از مردم در مورد ایمنی و اثربخشی تعجب می‌کنند.
فیتیتو در این مقاله چندین مزیت احتمالی کروم پیکولینات را مورد بحث قرار می‌دهد و به شما کمک می‌کند تصمیم بگیرید که آیا ارزش امتحان کردن دارد یا خیر.
کروم پیکولینات چیست؟
کروم یک ماده معدنی است که به اشکال مختلف وجود دارد. اگر چه یک شکل خطرناک آن را می‌توان در آلودگی صنعتی یافت، یک شکل ایمن آن هم به طور طبیعی در بسیاری از غذاها یافت می‌شود (۱).
این شکل ایمن، کروم سه ظرفیتی، معمولا ضروری در نظر گرفته می‌شود، به این معنی که باید از رژیم غذایی به دست آید.
اگرچه برخی از محققان این سؤال را مطرح می‌کنند که آیا این ماده معدنی واقعاً ضروری است، اما چندین عملکرد مهم را نیز در بدن انجام می‌دهد (۲). به عنوان مثال، بخشی از یک مولکول به نام کرومودولین است که به هورمون انسولین کمک می‌کند تا اعمال خود را در بدن انجام دهد ( ۳،۴).
انسولین، مولکولی که توسط لوزالمعده آزاد می‌شود، در پردازش کربوهیدرات، چربی و پروتئین بدن شما مهم است (۵).
جالب اینجاست که جذب کروم در روده‌ها بسیار کم است و کمتر از ۲.۵ درصد کروم خورده شده جذب می‌شود (۱). با این حال، کروم پیکولینات یک شکل جایگزین از کروم است که بهتر جذب می‌شود. به همین دلیل، این نوع از کروم معمولا در مکمل‌های غذایی یافت می‌شود (۳،۶). کروم پیکولینات کروم معدنی متصل به سه مولکول اسید پیکولینیک است (۳).
کروم یک ماده معدنی است که در مقادیر کم در بسیاری از غذاها یافت می‌شود. از طریق تأثیر بر هورمون انسولین در متابولیسم مواد مغذی نقش دارد. کروم پیکولینات شکلی است که اغلب در مکمل‌های غذایی یافت می‌شود.
کروم پیکولینات ممکن است قند خون را بهبود بخشد
در افراد سالم، هورمون انسولین نقش مهمی در پیام رسانی به بدن برای رساندن قند خون به سلول‌های بدن دارد. در افراد مبتلا به دیابت، مشکلاتی در پاسخ طبیعی بدن به انسولین وجود دارد.
چندین مطالعه نشان داده‌اند که مصرف مکمل‌های کروم می‌تواند قند خون افراد مبتلا به دیابت را بهبود بخشد (۷،۸). یک مطالعه نشان داد که ۱۶ هفته ۲۰۰ میکروگرم در روز کروم می‌تواند قند خون و انسولین را کاهش دهد و در عین حال پاسخ بدن به انسولین را بهبود بخشد (۸).
تحقیقات دیگر نشان داده است که کسانی که قند خون بالاتر و حساسیت کمتری به انسولین دارند ممکن است به مکمل‌های کروم واکنش بهتری نشان دهند (۹،۱۰). علاوه بر این، در یک مطالعه بزرگ روی بیش از ۶۲۰۰۰ بزرگسال، احتمال ابتلا به دیابت در افرادی که مکمل‌های غذایی حاوی کروم مصرف می‌کردند، ۲۷ درصد کمتر بود (۱۱).
با این حال، سایر مطالعات سه ماه یا بیشتر از مکمل کروم بهبود قند خون را در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع ۲ نشان نداده است (۱۲). علاوه‌بر‌این، تحقیقات در بزرگسالان چاق بدون دیابت نشان داد که ۱۰۰۰ میکروگرم در روز کروم پیکولینات پاسخ بدن به انسولین را بهبود نمی‌بخشد (۱۳).
در واقع، یک بررسی بزرگ روی ۴۲۵ فرد سالم نشان داد که مکمل‌های کروم سطح قند یا انسولین را تغییر نمی‌دهند (۱۴). به طور کلی، برخی از مزایای مصرف این مکمل‌ها در افراد مبتلا به دیابت دیده شده‌است، اما نه در همه موارد.
برای افراد مبتلا به دیابت، مکمل‌های کروم ممکن است در بهبود پاسخ بدن به انسولین یا کاهش قند خون موثر باشند. با این حال، نتایج متفاوت بوده است و این فواید معمولاً در افراد بدون دیابت مشاهده نشده است.
کروم پیکولینات ممکن است گرسنگی و هوس را کاهش دهد
اکثر افرادی که سعی کرده‌اند وزن خود را کاهش دهند و آن را حفظ کنند، با احساس گرسنگی و میل شدید غذایی آشنا هستند. در نتیجه، بسیاری به غذاها، مکمل‌ها یا داروهایی که می‌توانند به مبارزه با این تمایلات کمک کنند، علاقه دارند. چندین مطالعه بررسی کرده‌اند که آیا کروم پیکولینات ممکن است در این ظرفیت مفید باشد.
در یک مطالعه ۸ هفته ای، ۱۰۰۰ میکروگرم کروم در روز (به شکل پیکولینات کروم) باعث کاهش مصرف غذا، گرسنگی و هوس در زنان دارای اضافه وزن سالم شد (۱۵).
محققان گزارش کردند که اثرات کروم بر روی مغز ممکن است این اثرات را ایجاد کرده باشد. تحقیقات دیگر افراد مبتلا به اختلال پرخوری یا افسردگی را مورد بررسی قرار داده است، زیرا این گروه ها به طور بالقوه می‌توانند بیشترین سود را از سرکوب هوس یا گرسنگی ببرند.
یک مطالعه ۸ هفته ای به ۱۱۳ فرد مبتلا به افسردگی اختصاص داد که ۶۰۰ میکروگرم در روز کروم را به شکل پیکولینات کروم یا دارونما دریافت کنند. محققان دریافتند که اشتها و هوس با مکمل‌های کروم پیکولینات در مقایسه با دارونما کاهش می‌یابد (۱۶). علاوه بر این، یک مطالعه کوچک فواید احتمالی را در افرادی که از اختلال پرخوری رنج می‌برند مشاهده کرد.
به طور خاص، دوزهای ۶۰۰ تا ۱۰۰۰ میکروگرم در روز ممکن است منجر به کاهش دفعات پرخوری و علائم افسردگی شود (۱۷).
اگرچه شواهد محدودی در دسترس است، برخی گزارش‌ها نشان می‌دهند که ۶۰۰ تا ۱۰۰۰ میکروگرم در روز کروم پیکولینات ممکن است به کاهش گرسنگی، هوس‌ها و پرخوری در برخی افراد کمک کند.
آیا کروم پیکولینات به کاهش وزن کمک می‌کند؟
با توجه به نقش کروم در متابولیسم مواد مغذی و اثرات احتمالی بر رفتار غذایی، مطالعات متعددی بررسی کرده‌اند که آیا کروم یک مکمل کاهش وزن موثر است یا خیر.
یک تحلیل بزرگ به ۹ مطالعه مختلف از جمله ۶۲۲ فرد دارای اضافه وزن یا چاق نگاه کرد تا تصویر کاملی از مفید بودن این ماده معدنی برای کاهش وزن بدست آورد.
در این مطالعات از دوزهای حداکثر ۱۰۰۰ میکروگرم در روز کروم پیکولینات استفاده شد. به طور کلی، این تحقیق نشان داد که کروم پیکولینات باعث کاهش وزن بسیار کمی یا ۱.۱ کیلوگرم پس از ۱۲ تا ۱۶ هفته در بزرگسالان دارای اضافه وزن یا چاق می‌شود.
با این حال، محققان به این نتیجه رسیدند که تأثیر این میزان کاهش وزن مشکوک است و اثربخشی مکمل هنوز نامشخص است (۱۸). تجزیه و تحلیل عمیق دیگری از تحقیقات موجود در مورد کروم و کاهش وزن به نتیجه مشابهی رسید (۱۹).
پس از تجزیه و تحلیل ۱۱ مطالعه مختلف، محققان متوجه کاهش وزن تنها ۰.۵ کیلوگرم با مصرف ۸ تا ۲۶ هفته مکمل کروم شدند.
مطالعات متعدد دیگر در بزرگسالان سالم هیچ تأثیری را از این مکمل بر روی ترکیب بدن (چربی بدن و توده بدون چربی) نشان نداده است، حتی زمانی که با ورزش ترکیب شود (۶).
بر اساس شواهد فعلی، کروم پیکولینات در کاهش وزن معنی دار در افراد دارای اضافه وزن یا چاق موثر نیست. به نظر می‌رسد حتی در صورت ترکیب با ورزش در افراد با وزن طبیعی کمتر موثر باشد.
منابع غذایی کروم پیکولینات
اگرچه کروم پیکولینات به طور معمول در مکمل‌های غذایی یافت می‌شود، اما بسیاری از غذاها حاوی کروم معدنی هستند. با این حال، توجه به این نکته مهم است که فرآیندهای کشاورزی و تولید بر میزان کروم موجود در غذاها تأثیر می‌گذارند (۱).
به همین دلیل، محتوای کروم واقعی یک غذای خاص می‌تواند متفاوت باشد و هیچ پایگاه داده قابل اعتمادی از محتوای کروم غذاها وجود ندارد. علاوه بر این، در حالی که بسیاری از غذاهای مختلف حاوی این ماده معدنی هستند، اکثر آنها حاوی مقادیر بسیار کمی هستند (۱-۲ میکروگرم در هر وعده) (۲۰).
در ایالات متحده، مصرف مرجع غذایی توصیه شده (DRI) کروم ۳۵ میکروگرم در روز برای مردان بزرگسال و ۲۵ میکروگرم در روز برای زنان بالغ است (۲۰). پس از ۵۰ سالگی، میزان مصرف توصیه شده کمی کاهش می‌یابد و به ۳۰ میکروگرم در روز برای مردان و ۲۰ میکروگرم در روز برای زنان کاهش می‌یابد.
با این حال، توجه به این نکته مهم است که این توصیه‌ها با استفاده از تخمین‌های میانگین مصرف در جمعیت‌های خاص ایجاد شده‌اند. به همین دلیل، آنها نسبتاً آزمایشی هستند (۲۰).
علیرغم نامشخص بودن محتوای کروم واقعی اکثر غذاها و توصیه‌های مصرف آزمایشی، کمبود کروم به نظر بسیار نادر است (۱). به طور کلی، گوشت، محصولات غلات کامل و برخی از میوه‌ها و سبزیجات منابع خوب کروم در نظر گرفته می‌شوند (۱, ۲۱).
برخی تحقیقات گزارش کرده‌اند که کلم بروکلی دارای کروم بالایی است، تقریباً ۱۱ میکروگرم در ۱/۲ فنجان، در حالی که پرتقال و سیب ممکن است حاوی تقریباً ۶ میکروگرم در هر وعده باشند (۱, ۲۲).
به طور کلی، مصرف یک رژیم غذایی متعادل حاوی انواع غذاهای کم فرآوری شده ممکن است به شما در رفع نیازهای کروم کمک کند.
هم محتوای کروم واقعی غذاها و هم مصرف توصیه شده این ماده معدنی آزمایشی است. با این حال، کروم در مقادیر کم در بسیاری از غذاهای مختلف یافت می‌شود و کمبود آن نادر است.
آیا باید مکمل کروم مصرف کنید؟
با توجه به نقش مهم کروم در بدن، بسیاری به این فکر کرده‌اند که آیا مصرف کروم اضافی به عنوان یک مکمل غذایی یک استراتژی خوب برای سلامتی است یا خیر.
محدودیت بالایی برای کروم وجود ندارد
مطالعات متعددی اثرات کروم را بر کنترل قند خون و کاهش وزن بررسی کرده‌اند (۱۸، ۱۹). با این حال، علاوه بر بررسی فواید بالقوه یک ماده مغذی خاص، همچنین مهم است که در نظر بگیرید که آیا مصرف بیش از حد آن خطراتی دارد یا خیر.
آکادمی ملی پزشکی اغلب برای مواد مغذی خاص یک سطح بالای مصرف قابل تحمل (UL) تعیین می‌کند. بیش از این سطح ممکن است منجر به مسمومیت یا سایر مشکلات سلامتی شود. با این حال، به دلیل اطلاعات محدود موجود، هیچ UL برای کروم تنظیم نشده است (۲۰).
ایمنی کروم پیکولینات
علیرغم فقدان یک UL رسمی، برخی از محققان این سوال را مطرح کرده‌اند که آیا کروم پیکولینات، شکل ماده معدنی که اغلب در مکمل‌ها یافت می‌شود، واقعا بی‌خطر است یا خیر.
بر اساس نحوه پردازش این شکل از کروم در بدن، ممکن است مولکول‌های مضری به نام رادیکال‌های هیدروکسیل تولید شود (۳). این مولکول‌ها می‌توانند به مواد ژنتیکی شما (DNA) آسیب رسانده و مشکلات دیگری ایجاد کنند (۲۰).
جالب توجه است، اگرچه پیکولینات یک شکل بسیار محبوب از مکمل کروم است، این اثرات منفی در بدن ممکن است تنها زمانی رخ دهد که این شکل مصرف شود (۶).
علاوه بر این نگرانی‌ها، یک مطالعه موردی مشکلات کلیوی جدی را در زنی گزارش کرد که ۱۲۰۰ تا ۲۴۰۰ میکروگرم در روز کروم پیکولینات را به منظور کاهش وزن مصرف کرده بود (۲۳). سایر مشکلات سلامتی جدا شده با مصرف این مکمل همراه بوده است (۶).
آیا ارزش مصرف دارد؟
علاوه بر نگرانی‌های ایمنی احتمالی، مکمل‌های کروم ممکن است با برخی داروها، از جمله مسدودکننده‌های بتا و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDS) تداخل داشته باشند (۱).
با این حال، اثرات نامطلوبی که می‌تواند به وضوح با کروم اضافی مرتبط باشد، نادر است (۲۰). این ممکن است تا حدی به دلیل این واقعیت باشد که بسیاری از مطالعات مکمل‌های کروم گزارش نکرده‌اند که آیا عوارض جانبی رخ داده است (۱۸).
به طور کلی، به دلیل مزایای مشکوک و نگرانی‌های احتمالی سلامتی، توصیه شده است که کروم پیکولینات به عنوان یک مکمل غذایی مصرف نشود (۶).
اگر می خواهید این مکمل غذایی را مصرف کنید، بهتر است به دلیل احتمال عوارض ناخواسته یا تداخلات دارویی با پزشک خود صحبت کنید.
هیچ سطح خاصی از دریافت کروم در رژیم غذایی وجود ندارد که مضر باشد. با این حال، اگرچه اطلاعات محدودی در دسترس است، نگرانی‌های بالقوه‌ای وجود دارد که شکل پیکولینات کروم می‌تواند اثرات منفی در بدن شما ایجاد کند.
حرف آخر
کروم پیکولینات شکل کروم است که معمولا در مکمل‌های غذایی یافت می‌شود.ممکن است در بهبود پاسخ بدن به انسولین یا کاهش قند خون در افراد مبتلا به دیابت موثر باشد. علاوه بر این، ممکن است به کاهش گرسنگی، هوس و پرخوری کمک کند.
با این حال، کروم پیکولینات در کاهش وزن معنی دار موثر نیست.به نظر می‌رسد کمبود کروم نادر است، و نگرانی‌هایی وجود دارد که شکل پیکولینات کروم می‌تواند اثرات مضری در بدن شما ایجاد کند.
به طور کلی، کروم پیکولینات احتمالاً برای اکثر افراد ارزش مصرف ندارد. اگر می‌خواهید آن را مصرف کنید، باید در مورد خطرات و فواید آن با یک پزشک متخصص با تجربه صحبت کنید.
برای ارسال دیدگاه باید عضو سایت باشید ورود