اختلال خواب شیفت کاری چیست؟
اختلال خواب شیفت کاری (Shift work sleep disorder ) یا به اختصار SWSD در افرادی رخ میدهد که ساعات غیرسنتی مانند شیفت چندبخشی، شیفت قبرستان، شیفت صبح زود، یا شیفتهای چرخشی کار میکنند.
با خواب آلودگی بیش از حد، کمبود خواب شاداب و خواب آلودگی مشخص میشود. این علائم میتواند بر کار و اوقات فراغت تأثیر بگذارد.
برنامه کاری غیرسنتی میتواند ریتم شبانه روزی فرد یا «ساعت بیولوژیکی» را مختل کند. بیداری و خواب آلودگی را در زمانهای نسبتاً معینی در طول ۲۴ ساعت شبانه روز تنظیم میکند. ریتم شبانهروزی میتواند علائم ناامید کنندهای داشته باشد، زیرا بر روی موارد زیر تأثیر میگذارد:
- خواب آلودگی
- هوشیاری
- دمای بدن
- سطوح هورمونی
- گرسنگی
کلینیک کلیولند تخمین میزند که بین ۱۰ تا ۴۰ درصد از کارگران نوبت کاری SWSD را تجربه میکنند. کسانی که به طور منظم برنامههای خود را تغییر میدهند، به احتمال زیاد تحت تأثیر قرار میگیرند.
با این حال، همه کسانی که در یک شیفت غیر سنتی کار میکنند SWSD را تجربه نمیکنند. بسیاری از افرادی که در این شیفتها کار میکنند، ریتمهای شبانهروزی دارند که آنها را «جغد شب» طبیعی میسازد و میتوانند از این اختلال اجتناب کنند.
علائم اختلال خواب شیفت کاری چیست؟
SWSD یک بیماری مزمن یا طولانی مدت است. علائم اغلب بر زندگی روزمره شما تأثیر میگذارد. ممکن است بسیاری از علائم زیر را تجربه کنید:
- خواب آلودگی بیش از حد، چه در حین کار و چه در خارج از کار
- مشکل در تمرکز
- کمبود انرژی
- بی خوابی که مانع از خواب کافی میشود
- خوابی که احساس میکند ناقص است یا احساس طراوت نمیکند
- افسردگی یا بدخلقی
- مشکل در روابط
کم خوابی مزمن میتواند خطرناک باشد و خطر به خواب رفتن پشت فرمان یا اشتباه در کار را افزایش دهد. این میتواند بر سلامت شما، از جمله سلامت قلب و عملکرد صحیح گوارش تأثیر بگذارد. همچنین میتواند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد. کارگران مسنتر و کارگران زن در معرض خطر کمبود خواب با این وضعیت هستند.
خواب آلودگی میتواند شرایط کاری خطرناکی ایجاد کند. اعتقاد بر این است که تا حدودی مسئول فاجعه چرنوبیل، فاجعه نیروگاه هسته ای پنسیلوانیا در سال ۱۹۷۹، و نشت اکسون در سواحل آلاسکا در سال ۱۹۸۹ است.
بنابراین، علائم SWSD را نباید ساده انگاشت. در صورت عدم مدیریت صحیح میتواند منجر به حوادث در حین و خارج از کار شود.
اختلال خواب شیفت کاری چگونه تشخیص داده میشود؟
پزشک شما از معیارهای تشخیصی برای تعیین اینکه آیا SWSD دارید یا خیر استفاده میکند. آنها ممکن است از طبقهبندی بین المللی اختلالات خواب، جدیدترین نسخه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی یا هر دو استفاده کنند.
پزشک شما احتمالاً یک سری سوالات در مورد الگوهای خواب و اختلالات شما و همچنین نوع شیفتی که در حال حاضر کار میکنید از شما خواهد پرسید. آنها ممکن است از شما یک دفترچه خاطرات خواب بخواهند که حداقل هفت روز را پوشش دهد. همچنین احتمالاً در مورد سابقه پزشکی و داروهای فعلی از شما سؤال میشود.
از آنجایی که SWSD میتواند سایر اختلالات خواب را تقلید کند، ممکن است پزشک ابتدا شرایطی مانند نارکولپسی (narcolepsy) و آپنه انسدادی خواب ( obstructive sleep apnea) را رد کند. آنها ممکن است یک مطالعه خواب را برای رد این یا سایر اختلالات خواب سفارش دهند.
در طول مطالعه خواب، یک شب در کلینیک با مانیتورهایی که ممکن است روی انگشت، قفسه سینه یا صورت شما قرار داده شود، میخوابید. این مانیتورها موارد زیر را ارزیابی می کنند:
- کیفیت خواب
- تعداد اختلالات خواب
- ضربان قلب
- نفس کشیدن
تغییرات سبک زندگی که به مدیریت اختلال خواب شیفت کاری کمک میکند
در حالی که بسیاری از کارمندان نمیتوانند ساعات کاری خود را تغییر دهند، راههایی برای کاهش اثرات SWSD وجود دارد.
تغییرات زیادی در شیوه زندگی وجود دارد که میتوانید انجام دهید که ممکن است به کاهش برخی از علائم اختلال خواب شما کمک کند:
- سعی کنید برنامه خواب منظمی داشته باشید، از جمله روزهای تعطیل.
- در صورت امکان، پس از یک سری شیفت کاری، ۴۸ ساعت مرخصی بگیرید.
- هنگام خروج از محل کار از عینک آفتابی استفاده کنید تا قرار گرفتن در معرض نور خورشید به حداقل برسد. انجام این کار میتواند به جلوگیری از فعال شدن ساعت “روز” کمک کند.
- در صورت امکان چرت بزنید.
- ۴ ساعت قبل از خواب مصرف کافئین را محدود کنید.
- رژیم غذایی سالم و سرشار از میوهها و سبزیجات را حفظ کنید.
- برای ایجاد یک محیط تاریک از سایههای سنگین برای خواب استفاده کنید.
- از خانواده و سایر همراهان خود بخواهید که با استفاده از هدفون برای تماشای تلویزیون یا گوش دادن به موسیقی، سر و صدا را کاهش دهند. از آنها بخواهید تا زمانی که شما بیدار نیستید از انجام کارهای خانه اجتناب کنند.
- اگر میتوانید از رفت و آمد طولانی خودداری کنید. این میتواند ساعات خواب شما را کاهش دهد و باعث خواب آلودگی بیشتر شود.
- تشریفات شبانه را قبل از خواب انجام دهید، حتی در طول روز.
- هنگام خواب از گوش بند استفاده کنید یا از نویز سفید استفاده کنید تا صدا را خاموش کنید.
- ملاتونین بدون نسخه مصرف کنید.
- یک جعبه نور برای نور درمانی بخرید تا چشمان خود را قبل از کار در معرض نور بسیار روشن اما ایمن قرار دهید.
- درست قبل از شیفت کاری ۳۰ تا ۶۰ دقیقه چرت بزنید.
اگر برای شرکتی کار میکنید که به طور مرتب کارگران شیفت غیرسنتی را استخدام میکند – مانند کارخانهها، بیمارستانها یا دپارتمانهای پلیس ۲۴ ساعته – ممکن است کارفرمای شما بخواهد برای ایمن نگه داشتن کارگرانش کمکهای خود را اجرا کند. این ممکن است شامل خنک و روشن نگه داشتن محل کار برای افزایش هوشیاری باشد.
اختلال خواب شیفت کاری چگونه درمان میشود؟
در حالی که تغییرات سبک زندگی مهمترین مؤلفه خواب سالم است، برخی ممکن است به کمک خواب روی بیاورند. ملاتونین بی خطر تلقی میشود و برخی از کارگران متوجه میشوند که کیفیت خواب آنها را تا حد زیادی بهبود میبخشد.
با این حال، داروهای خواب آور و آرام بخش باید به مقدار کم و برای مدت کوتاهی استفاده شوند. اینها شامل زولپیدم (Ambien) و اسزوپیکلون (Lunesta) است که میتواند توسط پزشک شما تجویز شود.
مودافینیل (Provigil) توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده به عنوان یک داروی بیدارکننده با پتانسیل سوء مصرف کم تایید شده است. نشان داده شده است که خواب را بهبود میبخشد و خواب آلودگی صبح تا بعد از آن را کاهش میدهد. در کارآزماییهای بالینی، مودافینیل همچنین نشان داده شد که اختلال حافظه بلندمدت را کاهش میدهد و اکتساب حافظه را بهبود میبخشد.
برای بهبود کیفیت خواب تا حد امکان، سعی کنید از اختلالات جلوگیری کنید. سعی کنید یک ساعت قبل از خواب به گوشی یا صفحه نمایش روشن خود نگاه نکنید. از دستگاههای نویز سفید، موسیقی آرامبخش یا گوشگیر استفاده کنید تا صدای پسزمینه روز را از بین ببرید
برای ارسال دیدگاه باید عضو سایت باشید ورود